ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ

Ελλάδα

Ο Πειραιάς

Ο Πειραιάς είναι το κεντρικό λιμάνι της Ελλάδας, βρίσκεται στην περιοχή της Αττικής και εντοπίζεται νοτιοδυτικά της Αθήνας. Η πόλη του Πειραιά διαθέτει τρία ξεχωριστά λιμάνια βαθέων υδάτων: Το κύριο το οποίο ξεκινάει από τον Κανθάρο και δύο μικρότερα της Ζέας και της Μουνιχίας.

Στην κλασσική αρχαιότητα, για διακόσια χρόνια, ο Πειραιάς ήταν το ανθηρό εμπορικό και ναυτιλιακό κέντρο της Ελλάδας, που γέμιζε τα ταμεία της Αθήνας, και με τον ισχυρό στόλο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, της εξασφάλιζε την πολιτική υπεροχή.

Έκτοτε, πέρασαν πολλοί από τον Πειραιά, Ρωμαίοι, Φράγκοι, Τούρκοι κ.ά. Ο Πειραιάς παρήκμασε. Στα μεσαιωνικά, μάλιστα, χρόνια έχασε το αρχαίο του όνομα και ονομαζόταν Πόρτο-Λεόνε και Πόρτο-Δράκο, από ένα μεγάλο μαρμάρινο Λέοντα, που αντίκρυζαν, κάπου στην ακτή τα διερχόμενα πλοία. Οι περιηγητές που πέρασαν από τον Πειραιά στα προεπαναστατικά χρόνια επαναλαμβάνουν μονότονα μια λέξη, «ερημιά».
Τις παραμονές της Επανάστασης του 1821, υπήρχαν στον Πειραιά μερικές παράγκες, ένα παράπηγμα, που χρησίμευε για τελωνείο και το Μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα με λίγους μοναχούς. Η μεταφορά της πρωτεύουσας το 1834 στην Αθήνα καθορίζει την τύχη του Πειραιά στη νεότερη ιστορία. Η πόλη πρέπει να εποικιστεί και το λιμάνι να διαμορφωθεί, για να ξυπηρετήσει τις ανάγκες της γειτονικής πρωτεύουσας.

Στα χρόνια που ακολουθούν η πόλη θα γνωρίσει μεγάλη δημογραφική, οικονομική και οικιστική ανάπτυξη και τις τρεις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα θα εξελιχθεί στην πρωτεύουσα εμπορική και βιομηχανική πόλη της χώρας. Ο Πειραιάς την αυγή του 20ού αιώνα, αριθμεί 75.000 κατοίκους και στον Τύπο της εποχής χαρακτηρίζεται ως «η πόλη της εργασίας».

Ακολουθεί η ανάλαφρη περίοδος της Bell-Epoque -που βρήκε την καλύτερη έκφρασή της στη δημιουργία και ανάπτυξη του Νέου Φαλήρου- την οποία διαδέχεται, στα μέσα της δεκαετίας του 1920, η εγκατάσταση των Μικρασιατών προσφύγων. Οι βιομηχανίες γεμίζουν με εργατικά χέρια -ειδικευμένα και φτηνά- και ο πληθυσμός της πόλης διπλασιάζεται.

Οι συνέπειες όμως του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα είναι ιδιαίτερα καταστροφικές για την πόλη. Ο σφοδρός βομβαρδισμός της 11ης Ιανουαρίου 1944 από την Αγγλο-Αμερικανική αεροπορία πλήττει ανεπανόρθωτα τον Πειραιά, προκαλώντας τεράστιες ζημιές στη βιομηχανική του υποδομή. Μετά τον πόλεμο, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Οι κατά καιρούς προσπάθειες ανασυγκρότησης της πειραϊκής βιομηχανίας δεν θα έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.

Σήμερα, ο Δήμος Πειραιά μαζί με αρκετούς άλλους δήμους που βρίσκονται στη περιφέρειά του, αποτελούν τη ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, η οποία συγκεντρώνει συνολικό πληθυσμό περίπου 500.000 ανθρώπων. Επιπλέον, στη πόλη του Πειραιά στεγάζεται το «Πανεπιστήμιο Πειραιώς» το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας.

Η πόλη φιλοξένησε εκδηλώσεις στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα. Σήμερα, το λιμάνι του Πειραιά είναι το κύριο λιμάνι της Ελλάδας και ένα από τα μεγαλύτερα στη Μεσόγειο. Ο Πειραιάς είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο σε επιβατική κίνηση. Το 2020, ο Πειραιάς, κατατάσσεται ως το 4ο λιμάνι διακίνησης κοντέινερ στην Ευρώπη. Ο Πειραιάς είναι επίσης ένας από τους μεγαλύτερος λιμένες κρουαζιέρας στην Ευρώπη.

Περιήγηση ανακάλυψης

Please wait while flipbook is loading. For more related info, FAQs and issues please refer to DearFlip WordPress Flipbook Plugin Help documentation.

Περιήγηση ανακάλυψης

Please wait while flipbook is loading. For more related info, FAQs and issues please refer to DearFlip WordPress Flipbook Plugin Help documentation.

Ιταλία

Το δίκτυο λιμανιών της Catania

Επιπρόσθετα στο βασικό λιμάνι της πόλης, η Catania χαρακτηρίζεται από ένα δίκτυο μικρότερων λιμανιών τα οποία αποτελούνται από μικρές προβλήτες για την χρήση ερασιτεχνικών αλιευτικών σκαφών. Η ακτή του Ιονίου, η οποία εκτείνεται από την Catania μέχρι το Acicastello, έχει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που καθορίζονται από την παρουσία ηφαιστειακής λάβας, όπως για παράδειγμα τα παραθαλάσσια χωριά S. Giovanni Li Cuti και Ognina στο Acitrezza με τις ηφαιστειακές συσσωρεύσεις και το νησί Lachea. Αυτά τα μικρά λιμάνια αποτελούν ένα ενιαίο δίκτυο με σημαντική προοπτική για τον τουρισμό. Αλλά ας γνωρίσουμε λίγο αυτά τα χωριά: San Giovanni li Cuti, είναι το όνομα ενός μικρού ψαροχωριού στην Catania, το οποίο μπορούμε να προσεγγίσουμε από τον ομώνυμο δρόμο, από την διασταύρωση με την οδό Ruggiero di Laurìa, στην περιοχή της Santa Maria della Guardia. Η παραλία βρίσκεται ανάμεσα στο λιμάνι με το ίδιο όνομα, το οποίο χρησιμοποιείται μόνο από μικρά αλιευτικά, και κάποιες άλλες παραλίες που είναι προσβάσιμες από την κοντινή Piazza Europa.

Το Ognina είναι άλλο ένα παραθαλάσσιο χωριό στην Catania. Το λιμάνι, γνωστό ως το λιμάνι του Οδυσσέα (Porto Ulisse), βρίσκεται στην Βόρεια ακτή της πόλης Catania και είναι προσβάσιμο από ένα πέρασμα στον βραχώδη λόφο. Υπήρξε επήνειο της Catania από την αρχαιότητα. Στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα το λιμάνι, έρρεε ένα ποτάμι που ονομαζόταν Lognina ή Ognina, το οποίο όμως θάφτηκε από μία υπερχείλιση λάβας από την Αίτνα κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. Αυτό το λιμάνι βρίσκεται περίπου 5 χλμ. βορειοανατολικά από το λιμάνι της Catania και προστατεύεται από έναν κυματοθραύστη μήκους 150 μέτρων με λιμενικό φάρο στην άκρη, διαθέτει μία μικρότερη σταθερή προβλήτα και αρκετές πλωτές. Το Acitrezza είναι ένα τμήμα του Δήμου του Aci Castello, στην επαρχία της Catania.

Είναι το πρώτο από τα χωριά βόρεια της πόλης. Αποτελεί αλιευτικό κέντρο με αρχαίες και αξιοσημείωτες παραδόσεις, ενώ είναι διάσημο και για το τοπίο του. Απέχει περίπου 9 χλμ. από την Catania και δεσπόζει στο Ιόνιο Πέλαγος σε μία ακτογραμμή που χαρακτηρίζεται από τα Κυκλώπεια νησιά και βραχονησίδες (Isole dei Ciclopi, Faraglioni dei Ciclopi). Αυτό το σύμπλεγμα νησιών και βραχονησίδων έχει ανακηρυχθεί φυσικό καταφύγιο, με περιφερειακό διάταγμα, και αποτελεί ένα μοναδικό οικολογικό και γεωλογικό περιβάλλον.

Περιήγηση ανακάλυψης

Please wait while flipbook is loading. For more related info, FAQs and issues please refer to DearFlip WordPress Flipbook Plugin Help documentation.

Γαλλία

Παλαιό Λιμάνι της Bastia

Το Παλαιό Λιμάνι της Bastia είναι τοποθετημένο στην καρδιά της παλιάς πόλης όμοια με ένα διαμάντι στην θήκη του, ανάμεσα στην πλατεία της κεντρικής αγοράς και την ακρόπολη. Η Bastia ιδρύθηκε το 1378 όταν ο Γενοβέζος κυβερνήτης Leonello Lomellini άφησε το κάστρο της Biguglia για να εγκατασταθεί στο φρούριο A Bastia. Η τοποθεσία δέσποζε ενός αλιευτικού λιμανιού το οποίο ονομαζόταν τότε Porto Cardo (το σημερινό παλαιό λιμάνι). Η εγκατάσταση των Γενοβέζων και η κατασκευή προστατευτικών οχυρώσεων έδωσε ζωή στην τοποθεσία Terra Nova, η σημερινή ακρόπολη. Το παλαιό λιμάνι Porto Cardo μετονομάστηκε τότε σε αντίθεση Terra Vecchia.

Οι οχυρώσεις ολοκληρώθηκαν το 1480 και χρειάστηκαν 50 χρόνια για να ολοκληρωθεί και το παλάτι του κυβερνήτη μέσα στο φρούριο, το 1530. Κατά τον 16ο και 17ο αιώνα, η άνω πόλη ακολούθησε τις παραδόσεις των γενοβέζικων πόλεων: διάταξη κάναβου και ευθείς δρόμοι. Από το τέλος του 18ου αιώνα, η πόλη ευμερούσε και ο πληθυσμός της αυξήθηκε σημαντικά. Κατά τον 19ο αιώνα, η πόλη επεκτάθηκε προς Βορρά και στις ανωφέρειες. Συντελέστηκαν τότε σημαντικές αλλαγές στο αστικό τοπίο όπως οι κατασκευές δικαστικών μεγάρων, η επέκταση της πλατείας του Αγίου Νικολάου, πολυάριθμες κατασκευές πολυτελών κατοικιών, καθώς και ευρείς λεωφόροι. Απολαμβάνοντας το τοπίο σε ένα από τα μπαλκόνια των καφέ του παλιού λιμανιού, θα ταξιδέψετε με τον χορό των σκαφών αναψυχής, των οποίων ο ναυς προστατεύεται από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, του οποίου τα καμπαναριά δεσπόζουν περήφανα στην θαλάσσια περιοχή. Η γραφική περιοχή, το παλιό λιμάνι, κατάφερε να διατηρήσει τον χαρακτήρα του όπως προήλθε από το παρελθόν. Τα σκάφη του Γενοβέζικου στόλου, βασιλικά και στρατιωτικά, έδωσαν την θέση τους σε σκάφη αναψυχής και αλιευτικά τα οποία από τις πρώτες πρωινές ώρες κατακλύζουν τα περίκλειστα νερά. Όσοι σηκώνονται νωρίς το πρωί και είναι τυχεροί μπορούν να απολαύσουν φρέσκο ψάρι που πωλείται κατευθείαν από τις ψαρόβαρκες.

Το παλιό λιμάνι είναι ένα ζωντανό μέρος γεμάτο διασκεδάσεις, όπου βρίσκονται πολλά εστιατόρια που προσφέρουν μεγάλη ποικιλία γευστικών απολαύσεων: παραδοσιακή κουζίνα, διεθνείς σπεσιαλιτέ, ψάρια και θαλασσινά, σπιτικά παγωτά, κλπ. Χωρίς αμφιβολία θα βρείτε αυτό που ζητάτε! Τα απογεύματα κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, οι κάτοικοι της Bastia και οι τουρίστες απολαμβάνουν μαζί τον περίπατο στις γειτονιές, όπου μουσικά, πολιτιστικά και θρησκευτικά δρώμενα εναλλάσσονται με αδιάλειπτο ρυθμό.

Περιήγηση ανακάλυψης

Please wait while flipbook is loading. For more related info, FAQs and issues please refer to DearFlip WordPress Flipbook Plugin Help documentation.

Κροατία

Το λιμάνι του Split

SPLIT – Ένα λιμάνι παλαιότερο από την πόλη! Οι απαρχές του λιμανιού του Split βρίσκονται στην περίοδο κατά την οποία υπήρξε το επίνειο της γειτονικής Ιλλυρικής πόλης Salona. Η πρώτη γραπτή αναφορά στο Salona προέρχεται από τον 2ο αιώνα π.Χ. Καταλαμβάνοντας μία άριστη θέση στην ανατολική πλευρά της Αδριατικής, το λιμάνι προσέλκυε Έλληνες ναυτικούς και εμπόρους. Αργότερα, κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, ενώ αναπτύχθηκε σε μεγάλη πόλη όταν οικοδομήθηκε σε αυτήν το παλάτι του Διοκλητιανού τον 4ο αιώνα μ.Χ., για να μετατραπεί τελικά σε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Αδριατικής. Κατά τον 12ο αιώνα, το μεσαιωνικό Split ανέπτυξε εξίσου το ηπειρωτικό και θαλάσσιο εμπόριο, εξαιτίας της θέσης του η οποία συνέδεε τις ακτές με τα νησιά.

Το Lazaretto και τα τελωνεία οικοδομήθηκαν τον 16ο αιώνα όταν άρχισαν να καταφθάνουν καραβάνια Οθωμανών. Τον 17ο αιώνα, η πολυετής πολιορκία του Χάνδακα (Ηράκλειο Κρήτης) και ο διευρυμένος πόλεμος των Ενετών με τους Οθωμανούς, έληξε την χρυσή περίοδο του λιμανιού του Split. Η δραστηριότητα του λιμανιού ωστόσο επανήλθε και αναπτύχθηκε μέχρι τον 19ο αιώνα. Η αυστρο-ουγγρική μοναρχία έδωσε τότε προτεραιότητα σε άλλο κροατικό λιμάνι, επιφέροντας την παρακμή του Split. Το Lazaretto έκλεισε και οι αφίξεις καραβανιών σταμάτησαν. Με το τέλος του 19ου αιώνα, η κίνηση του λιμανιού αυξήθηκε εξαιτίας της ξαφνικής ζήτησης για Δαλματικά κρασιά. Με το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, το λιμάνι ξεκίνησε να αναπτύσσεται ακόμα μία φορά. Ο εμφύλιος της δεκαετίας του 1990 διέκοψε πάλι την μεταφορά αγαθών.

Ωστόσο, με την νέα χιλιετία το λιμάνι άρχισε πάλι να αναπτύσσεται και μετατράπηκε σε σημαντικό μεταφορικό κόμβο της περιοχής. Χάρη στην καίρια θέση του στην Μεσόγειο, ανάμεσα στην Βενετία και τα λιμάνια του Αιγαίου, το λιμάνι του Split αποτελεί σταθμό στην Αδριατική για τα κρουαζιερόπλοια, προσφέροντας την μακραίωνη ιστορία του και τα πολυάριθμα πολιτιστικά αξιοθέατα στους χιλιάδες τουρίστες που το επισκέπτονται. Σήμερα, διαθέτοντας περίπου 170.000 κατοίκους, το Split είναι η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Κροατίας, και ένα σημαντικό πολιτιστικό, τουριστικό, βιομηχανικό, εμπορικό, διοικητικό και αθλητικό κέντρο της Δαλματίας.